Bilal DEMİR -AKP’nin çöküş dönemi başladı. Ne olacağı belli artık. AKP için kaçınılmaz sonu yaklaşıyor ama halen cevaplanması gereken 2 önemli soru önümüzde duruyor. Ne zaman ve nasıl?
Öncelikle sağlanan psikolojik üstünlüğü yeniden iktidara hediye edecek söylemlerden kaçınmak lazım. Seçim yaptırmaz gibi, asla bırakmaz gibi iddialar yılgınlık yaratmaktan başka bir işe yaramıyor. Tersine muhalefet, seçim talep eden taraf olmak ve seferberlik halinde seçime hazırlanmak zorunda.
Burada verilecek ittifak görüntüsü çok önemli. Türkiye’nin ikinci partisi haline gelen kararsızlar AK Parti’den vaz geçmiş durumda ve gidecek yeni adresini arıyor ama anlaşılan o ki aradığı güveni bulamıyor. Muhalefet partileri bu aşamada; birlikte olduklarına, sorunların çözümü için birlikte çalıştıklarına, Türkiye’nin sahipsiz kalmayacağına seçmeni inandırması şart. Tabii bunu sadece söylemek değil gerçekten yapmak zorundalar.
Bunu yapmanın pek çok yolu var. Anayasa taslağı ortaya koymaktan ve gölge bir kabine çıkarmaya kadar. İktidarı devralmaya hazırız güveni ancak o zaman somutlaşabilir. Öte yandan, oyu düşüşe geçtiği her dönem de kriz yaratarak koltuğunu korumayı başaranların yine aynısını hatta daha büyüğünü deneyebileceği iddia ediliyor. Muhalefetin buna da hazırlıklı olması, sakin kalması, ortamı germek yerine yatıştırması, toplumu kışkırtanların oyununa gelmeden kitleleri kutuplaştıranların aksine kucaklaması gerekiyor.
Millet ve Cumhur ittifaklarının başa baş geldikleri bugün ki dengede İstanbul’u kazandıran dayanışma ruhunun ayakta tutulması da son derece hayati önem taşıyor. Tabi ki bir de sonraki rehabilitasyon döneminin planlanması var…
Seçimlerin ardından devralınacak sorunların nasıl onarılacağına dair hazırlığın, nefretle zehirlenmiş toplumda yaraların nasıl sarılacağına dair bir yol haritasının, adaletten eğitime, medyadan ekonomiye kadar harap olmuş kurumların nasıl ayağa kaldırılacağına, siyasi partilerin emrine girmiş kadroların nasıl yenileneceğine dair kısa, orta ve uzun vadeli planların ortaya konulması gerekiyor.
